Z inicjatywy Jana Podczaskiego, pełnomocnika Ordynacji Książąt Czartoryskich w 1922 r. przystąpiono do budowy sokolni. Przeznaczono na ten cel kwotę 1 mln 600 tys. marek polskich, pochodzących ze sprzedaży majątku Towarzystwa Zaliczkowego. Pozostały koszt budowy pokryto ze środków rodziny Czartoryskich, z przekazaniem drewna z lasów ordynacji i cegły z miejscowej cegielni.

W kosztach budowy partycypowała miejscowa społeczność, która angażowała się przy zwożeniu materiałów, pracach murarskich i pomocniczych. Gmach został zaprojektowany przez budowniczych z Sieniawy: Michała Stawarskiego, Józefa Zygmunta i Kazimierza Żerebeckiego oraz około 100 murarzy zarejestrowanych w cechu rzemieślniczym.

Budynek nawiązujący do stylu secesyjnego zwieńczający w narożniku zaokrąglonym czterema podwójnymi kolumnami, między którymi umieszczono 3 wejścia dębowych drzwi przeszklonych szlifowanymi kryształowymi szybami. Nad kolumnami balkon i wyżej barbakan z tralkami oraz umieszczonym najwyżej Sokołem z piaskowca i dwoma masztami flagowymi. Wejście to łączyło salę do ćwiczeń gimnastycznych, siatkówki z 4 oknami, podłogą drewnianą i sceną z zapleczem garderoby z drugą częścią użytkową z salą zebrań, biblioteki, szkoły ludowej, stowarzyszeń. Ten niezwykły architektonicznie gmach oddano do użytku w 1928 roku. Stanowił dla Sieniawy południową bramę wjazdową. Okres ten do wybuchu II wojny światowej stanowił najlepszy, najintensywniejszy rozwój sieniawskiego „Gniazda” Sokoła.

Budynek od początku swego istnienia związany był z Polskim Towarzystwem Gimnastycznym „Sokół”.

W „Sokole” działała żeńska i męska sekcja gimnastyczna, istniał teatr amatorski „Promień”, zespół taneczny „Czardasz” i orkiestra dęta, organizowane były uroczystości narodowe, spotkania, odczyty. Funkcjonowała tu również Szkoła Ludowa z nauczaniem na poziomie zawodowym, a na piętrze mieściło się Towarzystwo Kasynowe. Po II wojnie światowej, kiedy organizacja przestała działać, w jej siedzibie zaczęło funkcjonować kino „Wrzos”. W latach siedemdziesiątych budynek został przebudowany – zaadaptowano salę kinową, a część użytkową przeznaczono na internat dla uczniów miejscowego liceum. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych mieściły się tu oddziały klas 0-III szkoły podstawowej.

W 2009 roku z inicjatywy władz miasta „Sokół” został odrestaurowany. W wyniku modernizacji, przeprowadzonej pod nadzorem konserwatora zabytków, odsłonięto zamurowane kolumny przy głównym wejściu do budynku oraz okna w elewacji bocznej, zaprojektowano salę widowiskową. Podczas prac budowlanych udało się odsłonić również zabytkowy, oryginalny sufit z fragmentarycznie zachowaną kolorystyką. Dzięki generalnej renowacji dawna siedziba Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” odzyskała swój blask i służy mieszkańcom miasta. „Sokół” znów rozpostartymi skrzydłami strzeże najwyższych wartości humanitarnych. Służy, zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem, rozwojowi kultury. Dziś jest siedzibą Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji (od 2011 r.) oraz Biblioteki Publicznej Miasta i Gminy Sieniawa (od 2010 r.). Wartość prac remontowych wyniosła 1,5 mln zł z udziałem środków zewnętrznych Urzędu Marszałkowskiego i Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Dokumentację wykonała Grupa Projektowa Zeriba z Krakowa. Uroczyste otwarcie i poświęcenie obiektu po remoncie odbyło się 11 listopada 2009 roku.